All I Know Is That You Love Me In My Dreams The Final Part -#InMyEx

Kinabukasan, last day ko na sa kanila kailangan ko na umuwi. Nagluto si Regz ng pagkain para sa buong pamilya, feeling ko part na talaga ako ng family (haha. assuming ako) nag grocery kami sa Savemore para bilhin ang mga kailangan at nagluto kami sa kanila.

Luto ni Regz. yummy <3

Yes, marunong siya magluto at ang sarap po. promise. Pwede ko na talga syang pakasalan anytime. Totoo nga pala na: the best way to a man's heart is through his stomach kasi nakuha nya ang timpla ng puso ko. :P (okay. ..waley na naman.. hahaha)

Matapos ang masarap na agahan, ay kinailangan kong pumunta ng Robinsons kasi tumawag ang ate ko humihiram ng pera dala ko kasi lahat ng ATM ko that time. Nagpasama ako kay Regz at isinama na din niya yung pamangkin niya (nakalimutan ko na name. sorry baby.) kaya para kaming isang buong pamilya ng mga oras na iyon, ipinasyal namin sa mall ang anak namin. (aayyiiehhh..pereng sere te) :P  Tapos kumain sa labas. Nakaktuwa yung pamangkin nya, ang bibo at napaka expressive nya sa nararamdaman nya, halatang matalinong bata. Kinakausap nya ako ng ilocano kaso hindi ko naiintindihan, medyo nahihirapan din kasi sya mag tagalog. pero umuwi na rin kami matapos kumain.

At bandang alas sais ay nagpaalam na ako, syempre ang kulturang pinoy ay hindi nawawala sa akin, nagmano ako mama at papa nya at nagpaalam na para umalis at nagpasalamat na rin.

Hinatid ako ni Regz sa airport, at ganun ulit ang ginawa namin hindi na sya bumaba ng tricycle para hindi na sya mahirapang sumakay at ako naman ay pumasok na ng airport.

PAL. susyal diba? lolx

11PM na nang makabalik ako ng Manila at wala ng traffic kaya naman mabilis na ako nakauwi.

Walang pagsidlan ang aking kaligayahan habang ako ay pauwi dahil ang tagal ko nakasama si Regz. 

Hindi na ulit nasundan ang pagkikita namin simula noon. Binalak naming mag Baguio noon November 24 pero dahil sa kakulangan ng budget ay minabuti na lang naming kanselahin ito. 

Kaya naman bumawi ako sa kanya noong monthsary namin, kinuntsaba ko si Rolyn at Joy para ibili si Regz nga favorite nyang Chocolate, Snickers tapos nagpadeliver ako ng 3 pieces of Rose with mini teddy bear and 3 bar of chocolates sa Island Rose. Sa opisina pa nila miso ko pina deliver kaya mas lalo syang kinilig na may mensaheng:

Knowing you is like Ms. World - it has a purpose.  

having you is like being a Ms. Universe -its both an honor and a responsibility  

but loving you is like Pia Wurstback - its confidently beautiful with a heart. 

I love you. #R

Pinagisipan ko talagang maigi yan, kasi espesyal yan para sa espesyal na tao.

Tuwang tuwa sya kaya akala ko okay na ulet nakabawi na ako.

Text, Tawag, skype, Facebook Messenger, instagram at twitter, yang ang aming communication. Halos gabi gabi din naman kami naguusap kaya parang hindi rin kami magkahiwalay.

Pero totoo palang, you can never too happy in this life. Kapag naging masaya ka asahan mo na darating at darating ang panahon na may lungkot kaya dapat handa ka.

Isang araw naguusap kami ni Regz, at nakwento ko sa kanya na napaginipan ko si Jona.

R: Loves, alam mo napanaginipan ko si Jona kagabi. nakayakap daw ako sa kanya tapos bigla kang dumating tapos binitawan ko raw sya at ikaw yung niyakap ko.
Regz: Ganun ba? alam mo mahal mo pa sya. Pinag aralan namin yan sa Psychology dati. kapag daw napapanaginipan mo ang isang tao ibig sabihin palagi mo syang naiisip at may feeling ka na hindi mo masabi kaya lumalabas sa panaginip.

Nabwisit ako kasi bakit ganun ang sinabi nya? Sa totoo lang wala na akong nararamdaman kay Jona matagal ng panahon at bahagi na lang sya ng nakaraan ko pero bakit nya iniinsist yun?

R: Pwes, mali ang analyze mo.
Regz: Hindi ko naman sinasabing tama ako, sinishare ko lang yung napagaralan ko.
R: Pwede ba?
Regz: Sorry, nagsheshare lang naman ako e. napapansin ko kasi nagiba ka na.

Sa mga oras na iyon, yung mga salitang "nagiba ka na" ay ang mabilis  makapag painit ng ulo ko. Kasi lagi nya sinasabi na nagbago na ako, samantalang wala naman nagbago sa akin. Ganun pa rin nama ako. Ang taas taas na kasi ng expectations nya sa akin at sa taas nito hindi ko na maabot, kaya iniisip nya nagbago na ako pero ang totoong never ako nagbago.

Naging big issue sa aming dalawa ang pangyayari, at lumala ng lumala, hangang sa, nagdesisyon na kaming mag cool off. Ang sakit lang kasi nagsimula sa napaka walang kwentang bagay ang lahat. Ilang araw after ng cool off tumawag ako sa kanya para makipag ayos kasi hindi ko kaya na mawala sya. Hindi ko na kayang mawala sya pero hindi sya pumayag, humingi sya ng time, aayusin lang daw muna nya ang sarili nya pero napagkasunduan naming babalik sya at maghihintay ako kaya nabuhayan ako ng loob na magkakayos pa ulit kami.

Makalipas ang ilang araw habang nagbabasa ako ng mga twits sa feeds ko nabasa ko ang mga twits 

nya:

Bilang isang naghihintay sa kanya, at wala akong balita tungkol sa kanya. Malinaw ang usapan namin na magbabalikan kami tapos ganyan? Diba ang sakit? 

Kaya hindi ko napigilan ang sarili ko na magtwit in response:

Nabasa nya ito at nag send sya ng DM sa twitter and sabi nya:

"Wala ka talagang tiwala" - sabay block sa account ko pati IG at sa Facebook messenger.

Sa aking palagay, hindi issue ng tiwala ang mga twits ko, ito ay issue ng pagiging tapat sa pinagkasuduan namin. Ang alam ko may kasunduan na kami pero bakit may ganyan? sino ang tintutokoy nya? Bakit sa halip na magpaliwanag ay lumayo pa sya at sinigurado pa nyang hindi ko sya masusundan. Handa naman akong maniwala sa kanya e, bakit sya tumalikod? :(

Hinayaan ko na lang ang mga pangyayari, sa tingin ko kailangan nya ng oras para magkapag isip.

Ilang araw, linggo din ang lumipas, malapit ng magpasko pero wala pa rin sya wala ako balita sa kanya pero patuloy pa rin ang mga post nya sa facebook at twitter ng mga misteryosong tao na sigurado namang hindi ako. 

At nagsimula na akong kainin ng galit ko. December 18 noon minessage ko sya gamit ang account ng common friend namin. Nakipag ayos ako kasi hindi ko na kaya, miss na miss ko na sya at gusto ko na sya ulit makasama pero tumangi pa rin sya. 

Sabi nya, nagusap na tayo tungkol jan diba? I still love you at babalik ako in time

Napaka unfair, bakit nya nagagawa sa akin ang mga bagay na iyon samantalang wala naman akong malaking kasalanan sa kanya. Feeling ko namamalimos ako ang pagmamahal sa kanya. Naalala ko pa nga yung ex nya, niloko sya noon ng maraming beses, nagcheat 'yon ng maraming beses pero ni minsan hindi nya binlock sa kahit saan tapos ako dahil lang sa misunderstanding makukuha nyang iblock sa lahat? Deserve ko ba? :(

at dahil punong puno na ng galit ang puso ko minessage at inaway ko na sya ng tuluyan sinabi ko na 

huwag na syang bumalik dahil mas gugustuhin ko na lang maging single kaysa na paasahin nya ako sa wala at saka wala naman syang reason to leave me in the first place. Kinalimutan kong may pride ako pero parang hindi nya nakikita. At sinabi ko rin na hindi ako naniniwala sa cool off cool off na yan, Its just another way of saying, diyan ka muna, lalandi muna ako sa iba kapag hindi nagwork babalik ako sayo,. thats too much. Please spare me from such stupidity.

At isa pang masakit na sinabi ko ay ang pagkukumpara ko sa kanya sa Ex ko bilang mangagamit. Iniisip pala nya, kaya ko sanabi ng mangagamit sya e dahil may utang sya sa akin wherein hindi  naman iyon ang nasa utak ko ng mga oras na iyon. Ang tinutukoy kong pangagamit ay ang pagamit nya sa akin para makalimutan nya yung ex nya, 'yon bang para akong naging panakip butas kaya ko sinabing mangagamit sya.

Nagalit sya ng sobra dahil sa mga nabasa nya, sobra naman daw ako manghusga dahil lang sa utang nya e huhusgahan ko na daw agad sya. 

dahil punong puno ako ng galit ng mga oras na iyon ay hindi ko na pinansin ang iba pa nyang sinabi maging ang iwasto ang mali nyang pag unawa sa sinabi ko sa halip nagreply na lang ako ng 

no longer my concern.

 at maya maya pa ay binlock na rin nya ang account na iyon. Mukang ganun yata talaga ang scape goat nya, ang mamblock kaya hinayaan ko na at hindi ko na rin sya ulit kinausap pa.

Noong mahimasmasan na ako ay sumanguni ako sa kaibigan ko, kung tama ba ang ginawa ko. Sabi nya, hindi ako mali in way kasi lumaban lang daw ako, ika nga e "nagmaganda" at first time ko ata iyun kung hindi sya nagkakamali kaya okay lang daw iyon. Ang malungkot nga lang daw hindi iyon ang normal na ako.

Kaya muli kong inanalyze ang mga pangyayari at sarili ko: galit ako sa kanya pero ang mga sinabi ko ay hindi na makatarungan at medyo sobra nga ito, kaya naman nagisip ako ng paraan para makapag sorry kay Regz ng personal. December 25 noong umpisahan kong isulat ang lahat ng gusto kong sabihin pero pinalipas ko na muna ang pasko at bagong taon bago ko isinakatuparan  ang lahat sa tulong nila Joy.

After new year tinawagan ko ulit si Joy, para humingi ng tulong upang makausap ko ng personal si Regz, Noon ay nabalitaan kong may bago na pala si Regz kaya naman mas lalo akong nabuhayan ng loob kasi at least masaya na sya ulit. May nagpapasaya na kasi sa kanya ulit. 

January 5 palang booked na ang flight ko for January 13 plan namin at noon palang ay buong buo na ang loob ko na gawin ang lahat ng pwede kong gawin para makapag sorry kay Regz.

January 13, nagpunta ako ng Laoag ng hindi alam ni Regz, sinadya ko itong hindi ipaalam, kasi natatakot ako na kapag nalaman nya ay umiwas sya at hindi nya ako kausapin.

5:35PM

Lumapag sa Laoag International Airport ang eroplanong sinasakyan ko galing ng Manila. Mabuti na lang nag OT sila Regz sa opisina nila at 6PM pa sila nakapag log-out. Sumakay ako ng tricycle mula airport hangang Laoag City. Bumaba ako sa may Puregold para bumili ng paborito nyang chocolates bilang peace offering ng bandang 6PM na. Katext ko sa mga oras na iyon si Joy.

R: Joy, andito na ako sa may Puregold, may bibilhin lang ako sandali.
Joy: Hala. papunta rin ako dyan. hehe
R: Hala. kasama mo si Regz?
Joy: otw na sila sa kasera.

Nang mabasa ko iyon ay dali dali na akong lumabas ng Puregold para pumunta na sa apartment nila at dahil dun di ko na nabili ang chocolates na peace offering ko sana.

R: Sige papunta na ako dun.
Joy: Sige text mo ko kapag andun ka na.

Sumakay ako ng tricycle papunta sa apartment nila. Nang bumaba ako ng tricycle ay andoon na si Charlie at hinihintay ako.

Sa mga oras na iyon nasa kwarto si Regz, nagla-laptop. 

Alam kong praktisado na ako sa mga sasabihin ko at sa mga inaasahan kong mangyayari pero noong tumapak ako sa loob ng apartment nila ay bigla lumakas ang kaba ng dibdib ko, iyong takot na takot ako, pinilit kong kalmahin ang sarili ko dahil hindi ako pwede magpadala sa takot. Paulit ulit kong binabangit sa sarili ko bago ko hinawi ang kurtina para makapasok sa loob ng kwarto nila:

R: Keep calm Rodel, pinraktis na natin ito ng maraming beses, huwag kang lalayo sa speech mong sinulat para di ka malito sa sasabihin mo.

Bago pa ako tuluyang pumasok ay humingi ako ng basbas sa taas,

R: Lord, Kayo na po ang bahala.

at tuluyan ko nang inihakbang ang aking mga paa patungo sa loob ng kwarto at lalong lumakas ang kaba ng dibdib ko,

Pagpasok ko, nakahiga si Regz, at nakapatong sa dibdib nya ang laptop at natatabunan ang muka nya kaya hindi nya napansin kung sino ang pumasok.  'Pagpasok ko lumapit ako ng konte para makita nya ako at nagulat sya nang makita nya ako. Hindi sya makapag salita na parang totally speechless sya.

Regz: Ikaw. Nandito ka.

Ang tanging nasambit nya sabay upo sa kama nya at baba ng laptop habang nakatingin pa rin sya sa akin at wala pa ring masambit na salita. Ako naman ay nagsimula ng kainin ng emosyon ko at hindi ko na napigilang umiyak lalo na noong simulan ko ng basahin ang mga gusto kong sabihin. Nakatingin lang sya sa akin habang hinahanda ang sarili nyang makinig, samantaalang halos hindi ako makapag basa ng maayos dahil sobrang naiiyak ako. Lalo na kapag naiisip ko ang mga ginawa ko, ang mga masasakit na salitang nasabi ko sa taong kaharap ko ng mga oras na iyon. 

Regz: Ako na lang magbabasa. (ang nasambit ni Regz na tila niiyak na rin)
R: Hindi ako na lang.

at sa wakas ay naumpisahan ko nang magbasa. Habang nagbabasa ay iyak pa rin ako ng iyak at ilang pangungusap pa lang ang nababasa ko ay mabilis na pumunta sa akin si Regz at niyakap ako na lalong nagpahagulhol sa akin dahil naramdaman ko na ang pagtangap ni Regz sa sorry ko. Matagal bago namin binitawan ang isat isa,  sa totoo lang parang ayoko na sya bitawan dahil miss na miss ko na ang yakap na iyon pero kailangan ko tapusin ang sasabihin ko at kailangan ko hindi ako lumayo sa plano. 

Binitawan namin ang isat isa at nagpatuloy ako sa pagbasa. Nakapaloob sa sulat na iyon ang mga nangyari at ang mga kasalanan ko na gusto kong ihingi ng paumanhin. Nakapaloob din doon ang lahat ng hinanakit ko at lahat ng hindi ko nasabi noon.

Hindi na nabigyan ni Regz ng linaw ang mga hinanakit ko pero para sa akin okay lang iyon, besides hindi naman ako nagpunta dun para sumbatan sya kundi para humingi ng tawad sa nagawa ko.

Matapos kong magbasa ay inihanda ko ang sarili ko sa magiging tugon nya dito at tulad ng inaasahan ko nasaktan ko sya ng sobra sobra.

Regz: Alam mo noong mabasa ko yung sa IG, hinyang hiya ako sa sarili ko.

 at nagsimula na syang humagulgol, ramdam na ramdam ko ang awa nya sa sarili nya at ang sakit makita na ganun ang nararamdaman nya. 

". .sabi ko, Ganun ba akong tao? (pagpapatuloy nya) kasi, wala pang nakapag sabi nun sa akin sa buong buhay ko, kahit sino."

R: Hindi ka ganun Regz
Regz: Nasabi mo na e.
R: dahil galit na galit ako. 

Sa tagpong iyon, parang gusto kong saktan ang sarili ko, napaka sakit nga naman marinig sa taong akala mo inirerespeto ka at minamahal ka ang mga salitang below the belt na.

Regz: Pero naisip ko rin, nasasabi lang naman nya yun kasi galit sya.

Sa totoo lang, pagdating sa written statements kahit ako hindi ko matangap sa sarili ko na napaka sharp ng mga salita ko kapag nagsusulat ako ng statement. Yung bang may halong kayabangan na parang ang galing galing ko lalo na kapag galit ako. Hindi ko na iniisip ang mga salitang ginagamit ko at ang masakit pa nun, pati si Regz ginamitan ko ng ganung taktika. 

Regz: Hindi ko naman na mababago yun e.
R: Oo naman, pero pwede ko pang itama ang lahat. Kaya ako nandito ako Regz, para itama ang lahat.

Makalipas ang ilang sandali ay ini-abot ko sa kanya ang kaunting peace offering ko sa kanya. Ang totoo dapat Christmas gift ko sa kanya iyon pero hindi ko sya naipadala dahil alam kong galit pa sya.

Pinilit ko syang buksan ito para makita ng mga mata ko ang magiging reaction nya kapag nakita nya ang laman nito at hindi naman ako nabigo, binuksan nya ito at nagustuhan naman nya, pinicturan pa nga nya ito kasama ang isang box ng Jco Donuts na binili ko para sa kanila.

Regz: Hindi mo naman kailangan gawin to.
R: No, kailangan kong gawin to para mawala na ang guilty feelings ko.
Regz: Pwede mo naman ako tawagan.
R: Ayoko, gusto ko makita mo ang reaction ko habang sinasabi ko ito, kapag sa tawag kasi pwedeng e-fake ang emotion.

Sa huli nauwi din sa isang mainit na yakap ang lahat at habang yakap yakap ko sya ay nasambit nya:

Regz: Sana kahit di na tayo magkaibigan pa rin tayo ha.

Sa tagpong iyon, natuwa ako kasi sa wakas. tagumpay ang plano. Nagtagumpay ako, hindi lang sa pagsasagawa ng plano, sa halip nakuha ko rin ang kapatawaran nya.

R: Uu naman.

Maya maya pa ay dumating na si Joy, at sabay sabay na kaming lumabas para mag dinner.

Kumain kami sa isang Indonesian Restaurant na "Sate" ang pangalan . malapit sya sa Robinsons Ilocos Norte.

The foods are really good, and we enjoyed them a lot plus a good talk with the owner of the restaurant who is actually a pure Chinese but born and raised in Indonesia.

kaya naman ang ending..

Cheers for the start of the new Beginning of Friendship :)

Matapos ang hapunan nagcoffee frappe pa kami sa isang coffe shop na malapit lang doon sa lugar.

at matapos doon ay sabay sabay na kami umuwi,

Hinantid namin si Rolyn sa sakayan at nang makasakay na sya ay sumakay na rin kami ng tricycle papuntang Farinas Bus Station. 

Pagdating sa Bus station 11:15PM na. Nag inquire ako ng byahe pabalik Manila at 11:30 daw ang alis. Bumalik ako sa kinaroroonan nila Regz at nagpaalam na ako kay Joy, Charlie at syempre kay Regz. 

R: Sakay na kayo.
Joy: Sakay ka na muna.
R: Osige.

At tumalikod na ako para sumakay sa Bus.

R: babye (sabay wagayway ng kamay). 

Pagakyat ko sa Bus, inilagay ko ang earphone sa tenga ko. pinindot ko ang play button at biglang tumunog ang kantang "In My Dreams by REO Speedwagon". 

Hinanap ko agad ang upuan ng mga hindi nag pa reserve at sa bandang likuran na ito, sa bandang dulo ng Bus ay may natanaw akong isang magandang babae na nakatingin sa gawing kinatatayuan ko na parang may hinihintay. Maputi sya na lalong pinaputi ng gabi, mahaba ang buhok nya at mapupula ang labi at mukha syang mabango. Kamuka sya ni Jessie Mendiola. Mga tipong nasa 24-27 year old siguro sya at may hawak syang cellphone. Sa tapat nya sa kabilang upuan ay may nakaupong lalaki na parang inaawat ang dalawang batang nagaaway. Napatitig ako sa magandang babae at napatingin din sya sa akin. Nginitian ko sya at gumanti sya ng ngiti kaya bumilis ang tibok ng puso ko. Iniwas ko ang tingin ko at tumingin ako sa number ng upuan. Sakto naman na sa tabi nya ako uupo. Muli kong tinignan ang babae at nakatingin pa rin sya sa akin at dahil tila ang gwapo gwapo na ng tingin ko sa sarili ko ng mga oras na iyon ay kinindatan ko ang babae. Natawa sya at bahagyang tumungo (nod) sabay lagay ng buhok nya sa likod ng tenga nya na parang bang kinikilig. Hindi ko na napansin na hindi na pala ako umuusad. Hangang sa.

PPPAAAKKKK!!

Isang malakas na sapak mula sa likod ang naramdaman ko sa pisngi ko.

Kath: Kuya!!! Kuya!!! Kuya!!! Gising!!! Hoy!!! Binabangungot ka na naman.
R: Aray!! grabe!! ang sakit naman ng sapak mo. Mas masakit pa dun sa panaginip ko.
Kath: e kanina ka pa umuungol dyan. Kanina pa kita ginigising di ka magising gising. Akala ko dadalhin na kita sa ospital e.
R: Ha? nananaginip lang ako?
Kath: Bakit saan ka ba nangaling?

Tumingin ako sa oras. ala-una na ng hapon at biglang bumalik sa alala ko ang lahat.

Alas kwatro na nga pala ako nakatulog kaninang madaling araw kasi di ako dalawin ng antok, salamat sa pinsan ko kasi tinuruan nya akong magbilang ng tupa at nakatulong para makatulog ako.

Bumangon na ako at uminom ng kape habang iniisip ko ang panaginip ko. parang totoo e, parang nangyari talaga. Si Regz, si Rolyn, si Joy, si Charlie, si kuyang tricycle driver, ang babaeng maganda. Sino sumapak sa akin? Nakakalito pero ang saya ng puso ko kasi parang ang luwag luwag ng pakiramdam ko.

Sabado noon kaya walang pasok kaya matapos magkape ay kumain ako at nagsimulang isulat ang panaginip ko.

Minsan kapag galit tayo kung ano ano ang nasasabi natin na minsan hindi naman natin sinasadya. Kapag galit ang isang tao prone talaga tayo sa gulo, sa away at pagkakamali lalo na sa mga sinasabi natin kaya naman minsan nasasabi natin ang mga bagay na hindi naman talga natin gustong sabihin at marerealize na lang natin kapag humupa na ang galit natin. Bakit nga ba natin ito nagawa o nasabi at saka natin marerealize kailangan nating humingi ng tawad dahil hindi maganda ang ginawa natin at iyon ang naging realizations ko kaya naman ginawa ko ang lahat pata itama ang lahat ng mali sa panaginip na iyon.

Totoo nga na hindi lahat ng taong dumadating sa buhay natin ay nag e stay. 'yong iba dumarating para turuan tayo ng leksyon. Hindi rin natin pwedeng pilitin sila nag mag stay kung talagang hindi sila itinadhanang mag stay sa buhay natin pero ganun pa man tuloy pa rin ang buhay sabi nga ni Bob Ong sa kanyang libro:

"nalaman ko na habang lumalaki ka maraming beses kang madadapa. Bumangon ka man ulet o hindi magpapatuloy ang buhay, iikot ang mundo at mauubos ang oras"

Madapa man tayo sa buhay, tuloy lang hindi naman titigil ang mundo dahil lang iniwan tayo ng taong minahal natin. Nangangahulugan lang iyon na tapos na ang papel nila sa buhay natin kaya sila umalis. Kumbaga sa libro ibang chapter na at hindi na sila kasama sa bagong chapter na ito. Ika nga ni Zayn Malik:

“There comes a day when you realize turning the page is the best feeling in the world, because you realize there's so much more to the book than the page you were stuck on.”

Sa pagibig wala namang tamang formula na pwede natin sundin dahil bawat storya ng pagibig ay ibat iba ang formula, para itong finger print na bawat tao ay may unique identity. Pero laging nating tatandaan na bagamat walang concrete formula ang pagibig ay mayroon namang mga tamang gabay na pwede nating sundin. Andyan ang experiences ng ibang tao, ang mga payo ng magulang o ng mga kaibigan at ng nakatatanda. Sabi nga:

Listen to your elder’s advice, not because they are always right but because they have more experiences of being wrong

At para mas lalo tayong matulungan pag dating sa love sundin natin ang mga sumusunod na payo:

Pictures courtesy of http://www.filipiknow.net/

 At higit sa lahat.. According to KungFu Panda Movie:

"Yesterday is history. Tomorrow is a mystery. Today is a gift. That's why it's called the present.”

“Life isn’t a music player where you choose what to play, it is a radio where you have to enjoy what's being played.”  - Zayn Malik 

Lets all live today!!

Salamat sa Pagsubaybay.

Mga nagsinaganap:
R -------------- Arvind Santos (yung PBA player ng San Miguel Beerman, number 29 ang jersey nya)
Regz ---------- Regina Spectator (Yung kumanta ng Samson)
Joy ------------ Joy To Theworld (Yung madalas marinig kapag Christmas sa mga bata)
Rolyn --------- Rolyn IntheDeep (Yung kanta ni Adelle)
Charlie ------- Charlie Putha (yung singer na kumanta ng OST ng Furious 7)
Driver -------- Basta Driver Sweet Lover (Yung quote sa mga Jeep)
Kath:---------- Kathrine Burdado (Yung gumanap na Yna Macaspac sa remake ng Pangako Sayo)

All I Know Is That You Love Me In My Dreams Part II -#InMyEx

Uupo na sana ako sa pangatlong row ng upuaan sa balcony ng marinig ko ang boses ni Regz sa likuran ko.

Regz:Loves, huwag tayo diyan. doon tayo sa  taas, masakit kasi sa mata sa part na yan.
R: Aok, sige po.

Sumunod ako sa kanya at umupo kami sa pangalawang line mula sa huling linya ng upuan ng sinehan sa Robinsons Ilocos Norte.

Nang makaupo kami, inayos namin ang mga dala naming foods at ibinaba ko na rin muna ang aking backpack sa katabi naming bakanting upuan. Hindi pa nagsisimula ang movie kaya medyo may time pa kami to relax at kwentuhan konte. Ilang sandali pa ay nagsimula na ang pelikula. "The Third Party" starring Angel Locsin, Sam Milby at Zanjoe Marudo.

Noong magsimula na ang pelikula ay nagsimula na rin kami kumain. pinatay na ang ilaw kaya madilim na sa loob. Rice ang inorder ni Regz kaya medyo nahirapan syang kumain dahil sa dilim kaya naman pinailaw ko ang phone ko para magbigay ng kahit konteng ilaw sa kanya habang kumakain sya.

Regz; ang sweet mo ah.

Ngumiti lang ako at ibinaling ko na ulit ang tingin ko sa pelikula habang kumakain ako ng pop corn.

Noong una natatawa ako sa palabas kasi nakakatawa si Angel Locsin pero doon sa part na graduate na sila ng college at nalaman ni Angel na magaaral pala si Sam sa America ng Medicine naiyak ako. Nakipag break si Angel kay Sam kasi wala naman talaga daw tumatagal na Long Distance Relationship. Papatagalin lang daw nila pero sa hiwalayan lang din naman daw mapupunta yun. May point sya actually. haha

Hindi ko napansin tumulo pala ang luha ko. Naalala ko kasi si Jona. LDR din kasi kami dati at kahit matagal na kaming hiwalay ay nagawa kong sariwain sa isang sandali ang lahat.

Nakakatawa ang movie kaya maririnig mo yung tawanan ng mga tao, pero sa mga oras na iyon hindi lang natatawa ang utak ko sa halip, tuwang tuwa ang puso ko. Tinitingnan ko ng palihim si Regz habang nanonood kami ng sine at hindi ko talaga maiwasang mapangiti kapag nakikita ko sya. Ang ganda nya, at ang sarap nyang tingnan, hindi nakakasawa kahit pa siguro maghapon at magdamag ko syang titigan hindi pa rin ako magsasawa.

After the movie ay lumabas kami ng sinehan at ng Robinsons Mall at dumerecho kami sa Mcdo, memorable ang Mcdo na iyon pero hayaan na lang natin yung memories na iyon mas maganda ang mga nangyayari ng mga oras na iyon. Omorder ako ng favorite kong orderin sa Mcdo, Cheese Burger Deluxe upgraded fries tapos coffee ang drinks. Habang binilihan ko ata sya ng double cheese burger. (Hindi ko na maalala. hahaha.) Pagkatapos doon ay pumunta na kami sa may malapit sa sakayan, kinontak ni Regz ang kapit bahay nilang tricycle driver upang sya na ang maghatid sa amin sa airport.

Habang nasa trike kami ay kiniss ko sya.

R: I love you.

Sa unang pagkakataon ay nag "I Love You' ako sa kanya. Sigurado na kasi ako sa nararamdaman ko noon sa kanya kaya nasabi ko na ang mga salitang iyon. Nakangiti sya habang sumasagot ng I Love you too. (ayiiesshh sherep keye..lolx)

Hindi na bumaba ng trike si Regz at umalis na din sila agad at ako naman ay pumasok na sa airport at tuluyan ng umuwi ng Manila.

Noong nasa airport na ako nagtext sya:

Regz: Namimiss na kita agad. :(
R: I miss you too. Magtiwala ka lang sa pagmamahal ko ha. (sa totoo lang kilig na kilig ako noon parang sasabog na ang puso ko sa sobrang tuwa)
Regz: Magiingat ka ha loves ko.
R: Ayyiiehh.. pereng sere te. haha.. salamat ikaw din po lovesko.

Para talaga akong temang dahil kilig na kilig ako. haha

At umalis na nga ang eroplano. Alas dyes na yata yun nakalapag ng NAIA kaya naman mga 11 na ako nakarating sa apartment.

Kinabukasan back to normal, opisina, bahay pero ang masaya doon may taong nagpapasaya sa akin araw araw, may taong nagbibigay sa akin ng dahilan para gumising ng maaga at maging masaya, may taong nagpapa appreciate sa akin ng ganda ng mundo at si Regz 'yon.

Makalipas ang ilang linggo, "Kwaresma" walang pasok kaya naman napagkasunduan namin na magkita ulet. Pumunta ako ulit ng Laoag para makita ang taong minamahal ko.

Sobrang memorable ang mga tagpong iyon, kasi hindi ko naanticipate na ganun pala talaga kadami ang mga pasaherong umuuwi kapag ganoong season. As in nakaka F*** talaga. Biruin mong dumating ako ng Bus station ng 9PM (fully booked na kasi ang Cebu Pac at PAL) nag GrabCar pa ako, tapos pag dating ko sa Bus Station 12AM na daw yung chance passenger trip nila.

Sa isip ko, HUWAATT??? 12AM chance passenger pa yun? O mi, hindi pwede, kailangan kong makita si Regz 

Kaya naman, noong bandang alas dyes na, nag announce sila ng chance passenger seat, nakipagbalyahan talaga ako, kahit babae siningitan ko para lang mauna na ako, pasensya na talaga kailangan ko ng mauna kasi naghihintay ang taong  mahal ko. Sa awa ng Diyos nakasabit ako sa 11PM Bus kaya ang saya ko. hahaha. Nakarating din ako ng halos 8AM.

Usapan kasi namin na pupunta kami ng Pagudpud kapag dumating ako kaya naisip ko hindi na ako pupunta sa apartment nila sa halip hihintayin ko na lang sila sa Jollibee para tipid na rin sa pamasahe at saka ang sakit na ng mata ko bes. haha

Tumawag si Regz at pinipilit nya akong pumunta muna sa apartment pero dahil mahal ko sya pumayag na lang ako. Pumunta ako sa apartment nila at naupo muna ako sandali sa may kusina, pumasok si Regz sa loob ng kwarto at maya maya pa ay sinundo nya ako, nagtataka ako kasi lumabas sila Rolyn at Joy, pagpasok namin biglang nagsalita si Regz:

Regz: Loves, (sabay turo sa nakasulat sa pader,)

Natulala ako, as in tulala pansamantala. Iniisip ko, Totoo ba to? Hindi ba to parang Ms. Universe na babawiin nila after 2 minutes? Shit!! Unang beses na nagyari ito sa buhay ko. kinikilig ako at tuwang tuwa ang puso ko. Biruin mo sya pa talaga ang nag propose? For real? As in? My Gad!!! hahahaha

R: Of Course Yes!! hahha 

at niyakap ko sya at hinalikan. 

Sa labas pala ay hinihintay kami nila Rolyn,

Regz: Guy's okay na.

Pinagplanuhan pala talga nila? My gali!! this is so cheesy. Nakakabading na ewan men.. hahaha :P

Pagkatapos ng mga sandaling iyon ay nilibre ko sila sa Jollibee bilang bahagi ng selebrasyon namin sa pagsisimula ng aming masayang relasyon.

After kumain ay umuwi na sila Rolyn, Joy at Charlie at kami naman ni Regz ay bumalik muna sa apartment nila para kunin ang mga gamit namin at pagkatapos ay tumulak na kami papuntang Pagudpud. 

Ang totoo hindi naman bago sa akin ang magbyahe mula Laoag hangang Pagudpud pero sa pagkakataong ito tila iba ang daan tinahak namin at iba rin ang sinakyan namin. Sumakay kami ng Bus papunta sa Pagudpud at namangha ako dahil hindi lang pala Hanna Beach Resort ang mayroon doon. Sobrang dami pa pala kaya naman na enjoy ko talaga ang moment. Nagcheck in kami sa isang beach resort malapit sa dagat at nakakatuwa kasi kunti lang ang tao. Gabi  na rin ng makarating kami sa Pagudpud dahil sa layo kaya pagdating namin dinner na lang ang nagawa namin sabay medyo umuulan pa kaya uminom na lang kaming dalawa sa tabi ng dagat.

Nagkwentuhan kami ng tungkol sa buhay buhay namin. Kung paano kami lumaki. Ano kami noong mga bata pa kami. Paano kami nakapag tapos. Nakakatuwang isipin na pinaguusapan namin ang mga bagay na iyon. Iyon ang gustong gusto ko dating pagusapan namin ni Jona pero we never had a chance to talk about that, besides hindi naman ganun ang mga topics na gugustuhin nya. 

Nalaman ko na: Regz is really doing well in school from elementary to college. Its just that, nagkaroon sya ng personal na issue sa prof niya noong college tapos nagkasakit pa ang mama nya kaya napilitan syang huminto sa pagaaral para magtrabaho at makatulong sa kanyang pamilya. Sa ngayon nakakatulong na talaga sya sa pamilya nya kaya naman proud na proud ako sa kanya maging hangang sa ngayon. 

Natuwa din ako noong ikwento ko sa kanya ang buhay ko, kasi mas lalo daw nya akong hinangaan sa naging daan ko para matamo ang tagumpay na tinatamasa ko ngayon. Para sa aking autobiography i-click lamang dito. 

Matagal ang aming naging kwentuhan habang umiinom ng SanMig Light. Tama nga ang sabi sa commercial, mahaba habang kwentuhan SanMig Light. :P (okay. waley..hahaha)

Matapos kami doon ay pumunta na kami sa room namin at natulog.

Kinabukasan, ika-9 na ata ng umaga kami nagising, nagpunta kami sa pinaka pantry ng resort para omorder ng breakfast medyo hindi ko lang gusto yung mga pagkain nila doon kasi mukhang hindi maayos ang pagkakaluto.

After breakfast, tumambay kami sa may gilid ng dagat habang inuubos ko ang aking kape. Nagpicture picture kami doon.

Naligo si Regz sa beach makalipas ang ilang sandali dahil malapit na ulit umulan. Hindi ako naligo kasi ang lamig besides masaya na akong makita syang nagtatampisaw sa dagat. haha. pero naligo naman ako sa banyo nang makabalik na kami sa room.

at dahil may dadaanan pa kaming ibang mga lugar ay nag check out na kami around 2PM. at nagpunta kami sa Batanes. Promise, as in, Batanes of the North.

Ganda ganda dyan, promise, Ill be back there someday.

Matapos ang tagpong iyon ay sumakay na ulit kami ng Tricycle pabalik ng bus station pabalik ng Laoag pero bago yun ay dumaan muna kami sa bahay ng kaibigan nya na matagal na nyang hindi nakikita. Nagkwentuhan sila ng medyo matagal hangang sa umulan na ng malakas, at nakalimutan ko na iniwan ko pala yung sapatos ko sa labas kaya ayun nabasa. :(

Nang tumila ang ulan ay bumalik na kami sa sakayan ng bus sakay pa rin ng tricycle. Pagdating namin sa sakayan wala pang Bus kaya kumain muna kami s isang karinderya, kasi gutom na kami pareho as in gutom talaga. Matapos kaming kumain ay may dumating nang bus na pabalik ng Laoag kaya sumakay na kami.

Nakakatawa kasi noong umalis kami ng Pagudpud ay parang gabi na tapos ang lakas ng ulan samantalang pagbalik namin ng Laoag e may araw pa at walang bakas ng ulan. Dumaan kami sandali sa apartment nila para kunin ang ilang gamit at umalis din kami para umuwi sa bahay nila Regz.. Gabi  na ng dumating kami sa kanila at nasa loob na ng bahay nila yung mama at papa nya pati mga kapatid kaya nahiya na akong pumasok para mag-bigay galang. Natulog kami sa kwarto nya doon sa kabilang bahay kung saan sya madalas natutulog. Bahay daw iyun ng uncle nya na nasa abroad, kasama nya dun yung kapatid nyang babae. Dahil hindi pa rin kami inaantok ay nagpunta muna kami sa Robinsons. Doon kami kumain ng hapunan sa isang restaurant. "IT park" ata ang tawag nila sa lugar na iyon.

Ito ang inorder ko:

Hindi sya ganun ka extra ordinary pero pwede na rin at least may lasa naman kumpara sa pagkain sa resort.

After kumain ay nagkape kami sa isang coffee shop na malapit sa Mcdo at umuwi na rin kami after. 

Natulog na kami pag uwi ng bahay, pero sa hindi inaasahang pagkakataon (actually inasahan ko talaga 'yon. lolx) ay may bagay pa kaming ginawa bago natulog: 

*censored* *rated SPG* *Adult Contents* ganern! hahahha

e ano naman? baka kami naman diba? hahaha

natulog na kami pagkatapos nun, Promise! wala ng kasunod. :P hahaha

To Be Continue.. . (Final Part Up Next)

All I Know Is That You Love Me In My Dreams Part I -#InMyEx

Ika-apat na ng umaga pero hindi pa rin ako inaantok. Nakapikit na ang aking mga mata pero parang naglalakbay pa rin ang diwa ko. Mabilis, at kung ano ano ang pumapasok sa isip ko. Gustong gusto ko na maktulog pero hindi talaga ako dalawin ng antok. Naalala ko tuloy noong bata ako sabi ng pinsan ko kapag daw di ako makatulog sa  gabi magbilang daw ako ng tupa. Ginawa ko naman ito at maya maya nga ay nakatulog na ako.

Nagising ako kinabukasan at excited na excited ako. Pupunta kasi ako ng Laoag sa Ilocos Norte para magkita kami ni Regz. Si Regz (Regina Spectator) yung ka MU (mutual understanding) ko na nagtatrabaho  sa Avion BPO company sa Laoag at ngayon araw na ito ang itinakdang araw para kami ay magkita. Yehey!

Ika pito ng umaga ng dumating ako sa Laoag kinabukasan pero dahil hindi ako kumain ng hapunan bago umalis ng bahay nagutom ako kaya kumain na muna ako sa isang fastfood yung malapit sa tulay na nagdudugtong sa San Nicholas at Laoag City. Nagtext ako kay Regz habang kumakain para ipaalam sa kanya na dumating na ako. Wala syang reply kaya inisip ko na lang na baka tulog pa sya. Habang kumakain nagring ang cellphone ko. Si Regz tumatawag.

Regz: San ka?
R: kumakain ako dito sa Mcdo gutom na kasi ako e, hindi ako naghapunan.
Regz: Okay, after mo dyan, magtrike ka na lang papunta dito. Sabihin mo Siazon Road.
R: Okay po.
Regz: Magtext ka kapag malapit ka na para hintayin kita sa labas.
R: Okay okay.

Naisip ko, pano ko malalaman na malapit na ako e hindi pa naman ako nakakapunta sa kanila?

Ganun pa man, sinunod ko bilin nya, pumara ako ng tricycle sa harap ng fastfood at nagpahatid ako sa Siason Road. Makalipas ang ilang minuto ay may natanaw akong taong nasa labas ng gate. Hindi ako pwede magkamali si Regz yun.

R: Manong para po

Huminto ang tricycle at bumaba ako, tinanong ko yung driver kung magkano, bahala na daw ako. Hinugot ko yung 50 pesos sa coin purse ko at medyo nadamay yung 20 at muntik na malaglag sabay abot sa driver.

Driver: Masyadong malaki. yung bente na lang. 

sa isip isip ko, 50 pesos malaki? manong ano naglolokohan tayo? e parang 30 years tayo nagbyahe mula dun sa fastfood hangang dito tapos nalalakihan ka pa sa 50 pesos? E parang isang litrong gasolina na naubos mo dun e?

Pero dahil yun ang gusto ng driver ini-abot ko sa kanya ang bente at tumalikod na ako para harapin naman si Regz. Ang ganda nya (. ayiieehh. kesshiee.. pereng sere te) nagtataka lang ako bakit sya naka medyas tapos naka shorts at naka tsinelas at sando. Pumasok kami sa gate na nasa likod nya at tinanong nya ako

Regz: Oh kumusta byahe?
R: Okay naman. nakakapagod. hehe

at ilang hakbang lang ay narating na namin ang kanilang unit.

Regz: Guys, this is R. R si Joy at si Rolyn.
R: *ngiti* Hello.
Girls: Hello bes.
Rolyn: Okay, tagalog only tayo ngayon walang mag iiloco. Hay manose bleed ako nito.
R: Pwede ring English.
Rolyn: Naku, tissue please. 

Pumasok kami ni Regz sa kwarto nila at naupo kami sa kama nya habang naguusap ng kung ano ano.

Regs: Mahiga ka muna ah, matulog ka kasi pagod ka sa byahe.
R: No, Im okay. nakatulog naman ako sa byahe kanina kaya okay lang ako.

Nahiga sya sa kama at tinabihan ko sya, niyakap ko sya at gumanti naman sya ng yakap. (ayiieeh.. kiligmuch. weg ke nge). lOlz

Maya maya, may tumawag kay Regz, nagulat ako kasi boses ng lalaki ang alam ko dalawang babae lang ang nasa labas. Dumating na pala si Charlie, boyfriend ni Rolyn.

Charlie: Regz.
Regz: Uy.
Charlie: kdcjnskcnl kn sdvnslvknsl
Regz: skvjskdjs snsnsdls sldknv

Ilocano kasi yung salita kaya hindi ko naiintindihan. lolz 

Sa araw na iyon pupunta kami ng Bacarra kasi may bakasyunan sila Regz dun at doon kami mag e stay the whole weekend. Mga 30mins na byahe mula sa apartment nila hangang doon sa lugar.

Nang marating namin ang lugar na iyon sobrang nakaka relax ang ambiance doon, isang malawak na lupain na puro fish pond tapos maintained yung mga damo halatang regular na pinuputol, tapos may ilang grupo ng mga kambing, tapos madaming puno at may dalawang cottage. Yung isa para dun sa care taker at yung isa naman ay para sa mga guests. Para syang resort na pwede kang mag fishing. tahimik at ang maririnig mo lang ay hampas ng alon sa dalampasigan malapit kasi sa dagat at ang malalakas na tawa nila Rolyn at Joy (charot!).

Hapon na ng dumating kami sa resort mga alas tres yata yun at nagstay muna kami dun sa isang cottage kung saan nakatira (yata) yung care taker na auntie ni Regz habang inaayos pa nila yung isang cottage kung saan talaga kami magpapalipas ng gabi. Picture picture sila, kwentuhan kaso ilocano ang salita nila kaya palagi akong OP. Ang ginagawa ko na lang nag-cecellphone ako, naglalaro para malibang kapag wala ako sa eksena ng usapan. haha


Maya maya napagkasunduan namin na pumunta sa tabi ng dagat, hindi ganun kaganda yung dagat kasi hindi pa sya developed, normal na shore lang sya at kung minsan daw ay may pumupuntang mga tao dun at naliligo, may mga improvised mini cottage nga doon na parang ginamit ilang linggo lang ang nakakaraan. Again, picture picture sila alam mo naman mga babae kapag may mga view di mo mapipigilan ang pagpipicture nyan, paulit ulit ibat ibang angulo habang kami ni Charlie ay naiwan doon sa mini cottage.

Charlie: Galing ka pa ng Manila nyan?
R: Oo, kanina lang ako dumating.
Charlie: Pagod ka pa nyan.
R: Hindi naman, nakatulog naman ako kanina sa byahe.
Charlie: saan kayo sa Manila?
R: Ako Mandaluyong ako.
Charlie: Yung tita ko kasi nasa Manila din sa Malabon.
R: Ahh...

at tinawag na kami ng mga girls pumunta daw kami doon. Naglakad lakad lang kami at makalipas ang ilang minuto ay bumalik na kami sa cottage kasi umuulan na.

Nang tumila ang ulan ay nag fishing naman kami sa fish pond. Yung fishing na may fishing rod tapos may hook at line. Tuwang tuwa sila, nagvideo pa nga sila e, tapos pinost sa Facebook.

Noong tapos nang iprepare yung guest cottage doon na kami nag-stay at inassist kami nung dalawang batang babae na mga pinsan ni Regz. May dalang papel at ballpen ang isa sa kanila. Gumagawa pala sya ng assignment. nagpatulong sya kay Regz na gumawa ng isang article about love. Kinuha ni Regz yung ballpen at papel at lumapit sya sa akin. Nagets ko na agad ang mga susunod na mangyayari, ipapagawa nya sa akin. Sa totoo lang hindi ako handa sa mga oras na iyon baka kung ano lang ang isulat ko dun. 'Paglapit ni Regz:

Regz: Gawa ka nga ng article about love. Alam ko magaling ka dyan e.
R: Hala. hindi ako prepare, ikaw na mas magaling ka dyan at saka hindi maganda hand writing ko.
Regz: Sige na, kahit ano lang.
R: Hala. teka anong atake ba ang gagawin dito? Pano mo gustong isalaysay ito? parang Oratorical ba?
Regz: Ikaw na bahala. 

sa isip isip ko patay, mabubuking na hindi talaga ako magaling sumulat pero dahil ayoko ipahiya ni Regz at para pogi point na rin sa kanya, wala na akong nagawa kundi kunin ang ballpen at papel at simulang isulat ang mga naiisip ko ng mga oras na iyon. kahit no naman daw e.

Makalipas ang ilang minuto natapos ko na ang article. Hindi ko na matandaan kung ano nakasulat doon pero inilagay ko lang doon ang importance ng love kinumpara ko sya sa mga bagay bagay. Ayoko na rin maalala pa ang sinulat ko dun kasi nung basahin ko mukang hindi nila nagustuhan kaya hayaan na lang natin. hahaha.

Pagsapit ng gabi, gumawa kami ng maliit na apoy kung saan kami nag-ihaw ng hotdog. Nag-ihaw din sila Regz ng marshmallows, nagtataka nga ako sa trip nila kasi first time ko maka-kita ng marshmallows na iniihaw, ediba parang bulak lang iyon? Ano pang matitira dun kapag inihaw diba? hahaha.. pero masarap daw kaya sinubukan ko, hindi ko nagustuhan kaya hindi ko na inulit. hahaha


Ilang oras din siguro kami doon sa labas ng bahay kung saan kami nag-ihaw ng hotdog, nagsilbi na rin itong mini bonfire namin habang nagkukwentuhan at makalipas ang ilan pang mga oras ay nagpasya na kaming matulog.

Nakakatuwa 'yong cottage na iyon kapag sa labas mo sya titingnan para syang, ordinaryong bahay sa probinsya, pero huwag ka, kapag pumasok ka, naka aircon pala, lupet. May isang kama doon tapos may kaunting space sa baba ng kama mga good for two persons. Sa kama natulog sila Rolyn, Joy at Charlie habang kami ni Regz ay nasa baba. Bago kami natulog ay kiniss ko sya (sa lips) sabay good night at natulog kami ng magkayakap. (ayiieehh..keshe) :P


Kinabukasan Linggo, umalis na din kami ng maaga kasi uuwi na din ako ng Manila ng gabi (8PM, flight ko to Manila tru PAL, susyal ko diba? lolz)

Bumalik kami sa apartment nila sandali, umuwi na sa kani-kanilang mga bahay sila Rolyn, Joy at Charlie at kami naman ay naiwan sandali sa apartment para ihanda yung mga gamit namin. Pumunta kami sa bahay nila Regz sa San Nicholas. Natulog kami sandali at mga alas tres ng hapon napagdesisyonan naming manood ng sine "The Third Party" tutal maaga pa naman.

To Be Continue. . .

Happy New Year - #InMyEx

Happy New Year my dear Friends!

How is your Christmas and New Year? I hope its better than okay. It must be! lol

Me, I spent my Christmas alone in my apartment, haha, why? well, its a work-related matter unfortunately. Well, our family don't usually celebrate Christmas together for some reasons but every New Year, there is where we are together and guess what? I had so much fun this new year. I sponsored our family gathering, the children games, the gifts as in everything and I could not help but cry every time I will look at my whole family with so much smile while opening the gifts I bought for them.

Haist!! Wala talagang mas sasaya pa na makita ang pamilya mo na masaya, samasama at hindi nagkakasakit. Ano pa ba mahihiling ko? ubo! ubo! wife! wife! LoL. :P

Oh well, darating naman tayo dun in time, who knows, baka this year na pero I'll just keep on waiting baka na traffic lang, alam nyo naman dito sa Manila sobrang traffic but kidding aside, this is one of the best new year I ever had.

The Best is yet to COME this 2017 lets claim it.


Lets continue, doing the best we can.
Lets still share and learn from our experiences.

See you around folks!

Sincerely,
#InMyEx